linda avenida
se vê
uma linda
singela
como o lado
do asfalto
procura-se
a lágrima
perdida
naquela
infinita
cordilheira
sem salto
escorre
o bueiro
no palco
o sangue
dos vermes
que habitam
o asfalto
impunes
tremores
calados
acolhem
a noite
de olhos
fechados.
Nenhum comentário:
Postar um comentário